πολυκάνδηλο

το / πολυκάνδηλον, ΝΜ, και πολυκάντηλο, Ν

πολύφωτο που αποτελείται από πολλά καντήλια, που χρησιμοποιείται κυρίως στις εκκλησίες, πολυέλαιος («κι ο ουρανός... το μέγα πολυκάντηλο μέσ' στο ναό τής Φύσης», Σολωμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + κανδήλι(ον) / καντήλι (πρβλ. νυχτο-κάντηλο)].